“Mama, hij heeft mij geslagen!” “Ik wil daar zitten!” “Pap, ik heb het nu al 3 keer gezegd, maar ze gaat gewoon door!” Ruzies tussen je kinderen, gek word je ervan! De een jaagt de ander op de kast en de ander weet niet van ophouden. Dit werkt niet Hoe vaker er ruzies zijn, hoe korter je lontje wordt. Je haalt je kinderen uit elkaar of geeft ze straf. Maar helaas, je draait je om en ze gaan gewoon door óf keren zich samen tegen jou. Veel ouders proberen het als een scheidsrechter op te lossen. Maar dan doe je het nooit voor allebei goed, met nog meer boosheid of terugtrekken als gevolg. En dat wil je niet. Ruzies leveren ook iets op Hoe vervelend ruzies voor jou als ouder ook kunnen zijn, ze zijn volstrekt normaal en ontzettend leerzaam. In een veilige setting leren ze o.a.: Op te komen voor zichzelf Om te gaan met conflicten Zichzelf te uiten Een ander iets te gunnen Iets te vragen Iets goed te maken/ op te lossen Argumenteren Geduld te hebben Te luisteren naar/ in te leven in de ander Dat wanneer je boos bent op iemand, het weer goed kan komen Nu je weet dat ruzies ook nuttig zijn, kun je er misschien al wat anders naar kijken. Al hoor ik je ook denken, allemaal leuk en aardig, ik wil nu gewoon weten hoe ik ermee om kan gaan. Lees hieronder 6 praktische tips! 1. Ontdek het patroon In welke situaties komen de meeste ruzies voor. Vaak is dat als ze moe zijn, aandacht van jou willen of een suikerdip hebben aan het eind van de dag. Als je dit weet kun je daar een afspraak over maken met je kinderen of samen een oplossing voor bedenken. 2. Straal leiderschap uit Neem de ruzie serieus en houd het kort en duidelijk. Benoem hooguit de feiten en datgene wat jij ziet of hoort. Heb écht de intentie om te willen luisteren naar beide kanten van het verhaal en welke behoefte of mening eronder ligt. 3. Richt je op de oplossing Stel open vragen, zoals: “Hoe gaan we dit oplossen?” Begeleid dit gesprek, maar bemoei je hier niet inhoudelijk mee, het is hún oplossing. Vraag wat ze van het argument/ oplossing van de ander vinden. 4. Blijf soms bewust even op afstand Duik er niet meteen bovenop, maar geef ze de kans om het samen op te lossen. Kinderen kunnen dit beter dan je soms denkt. Alleen als het heel hoog oploopt, het niet meer veilig is of ongelijkwaardig is, haal je ze uit elkaar en laat je ze allebei naar een gelijkwaardige plek gaan. 5. Leer je kinderen nieuwe vaardigheden aan. Bijv. hóe ze iets kunnen zeggen tegen de ander, hoe ze hun grens aan kunnen geven, hoe ze zich aanpassen of beheersen. Hiermee voorkom je veel ruzies. En hier hebben ze ook in de klas, bij de sportclub, scouting o.i.d. profijt van. 6. Stel ‘spelregels’ op Voor broers die hun energie snel afreageren door te vechten of vaak over de grens van de ander gaan, is het fijn om op een rustig moment samen ‘spelregels’ op te stellen m.b.t. fysiek contact. Hierdoor houd je het voor alles en iedereen veilig. (Ik heb zelfs een hele podcast opgenomen over ruzies/ fysiek contact bij broertjes, je vindt 'm onder de titel 'uitdagingen in opvoeden en ouderschap, nr. #10) Voorkomen is natuurlijk altijd beter dan genezen Richt je op het positieve. Benoem het als ze lekker gespeeld hebben, elkaar geholpen hebben of samen iets hebben opgelost. Wij doen ’s avonds weleens een rondje waarbij we vertellen wat we knap/ goed/ aardig van de ander vonden. Dit versterkt de band met elkaar. …………………………………………. Is de dynamiek bij jullie zo verstoord dat je zelf niet de energie hebt om dit te doorbreken of geen idee hebt waar te beginnen? Gaan jouw kinderen zo uit hun plaat tegen elkaar dat je je schaamt voor de buurt die het geschreeuw kan horen? Of worden jouw kinderen alleen maar bozer als jij wilt helpen met oplossen? Weet dan dat ik graag even persoonlijk met je meedenk. Al vele gezinnen heb ik geholpen naar een gezelligere sfeer in huis, kinderen die elkaar wat gunnen en een drastische vermindering van het aantal ruzies. Kun jij ook niet wachten om dat voor elkaar te krijgen? Plan dan via onderstaande link een vrijblijvend kennismakingsgesprek in. Dan ontdekken we of en wat ik voor jullie kan betekenen! Want ik vind dat iedereen een gezellige sfeer in huis verdient!

De eerste schoolweken zitten erop. Je had gehoopt dat je kind een vliegende start zou maken dit schooljaar... Want hij zou er vanaf het begin tegenaan gaan. Maar helaas, een patroon doorbreken blijkt makkelijker gezegd, dan gedaan. Geen zin Jouw tiener heeft geen zin in huiswerk, vindt school saai of stelt leerwerk alsmaar uit. Het voelt soms zo frustrerend, want als hij net een stapje extra zou zetten, dan lukt het gewoon. Lees hieronder 6 tips om antwoord te krijgen op vragen als: “Hoe krijg ik mijn kind aan het leren?” Of “Hoe krijg ik m’n kind wat meer gemotiveerd voor school?” 1. Waar doe ik het voor? “Ik ga mijn onvoldoendes wegwerken!” “Ik wil over naar HAVO 3!” "Ik wil beter worden in rekenen." Als je een drive hebt om iets te bereiken, écht iets wilt en erin gelooft, dan lukt ’t vaak ook. Hoe dat kan? Nou eigenlijk heel simpel: Doordat je dan in actie komt! Dus vraag je kind waar hij het voor doet! Motivatie begint bij het nemen van een besluit. 2. In actie komen Sommige kinderen lijken lui, maar het kan ook zijn dat ze niet weten hóe te beginnen. Omdat ze het overzicht missen, meer uitleg nodig hebben of onzeker zijn. In dat geval kan het helpen om je kind te stimuleren om: Actiepunten in kleinere stukjes te verdelen. Extra uitleg te vragen Samen met iemand anders op te starten Te zorgen voor een vaste routine (voor huiswerk) 3. Kleine beloningen tussendoor Kinderen kunnen veel beter leren met positieve emoties, ze onthouden de lesstof dan veel beter. Alleen hoe krijg je een positief gevoel bij een vak wat je niet leuk vindt? Dat kan op verschillende manieren. Bijv. door er een competitief element aan te hangen. “Ik wil over 10 min., vijf begrippen uit m’n hoofd kennen.” Of jezelf kleine beloningen tussendoor te geven: “Als ik dat af heb, mag ik 3 min. op de trampoline/ op m’n tel. etc.” 4. Trainen Je aandacht bij saaie lesstof houden, kost moeite. Gelukkig is focussen heel goed te trainen. Het is net als bij hardlopen, niet meteen de marathon willen lopen, maar stap voor stap opbouwen. En daarbij accepteren dat het vervelend wordt en je een beroep moet doen op je doorzettingsvermogen. En als het dan lukt, geeft dat een enorme boost! 5. Zelf initiatief nemen Tieners geven vaak de docent de schuld dat zij een onvoldoende gehaald hebben. (Slechte uitleg, het was veel te veel etc.) Maar helaas helpt deze overtuiging niet om volgende keer een beter resultaat te halen. Wat helpt wel: Ga het gesprek met jouw kind aan: Wat heb je nodig om aan de slag te kunnen? Wat kun jij doen om het te snappen? Welke leermanier past bij jou? En wat is dan nu de eerste stap die je kunt zetten? 6. Eerder beginnen met leren Sommige kinderen zijn bang om te falen/ een laag cijfer te halen. Door deze angst gaan ze leerwerk uitstellen, waardoor de druk alleen maar toeneemt. Terwijl hoe éerder je begint, hoe meer je een paniekaanval of buikpijn de avond voor de toets kunt voorkomen. Dus ontdek of je kind momenteel stress ervaart bij een vak en stimuleer of help je kind om juist bij dit vak op tijd te beginnen met leren. En als deze inspanning dan beloond wordt, geeft dat motivatie voor een volgende keer. Uitdaging Terwijl je dit leest, denk je misschien, maar m’n tiener neemt momenteel weinig van me aan, we begrijpen elkaar niet en we belanden snel in een strijd. Ik begrijp heel goed dat dat soms frustrerend is, want jij bedoelt het gewoon goed of wilt juist helpen. In dat geval is de training ‘Ik leer leren’ echt iets voor je kind. Want het is je kind gegund dat hij ontdekt welke leermanier het beste past, zodat hij gemotiveerder raakt en meer verantwoordelijkheid neemt. En dat is voor jou ook fijn, want dan hoef je je kind minder aan te sporen en ervaar je meer rust in huis en wordt jullie band ook weer wat beter. Klinkt dat goed? Klik dan op de link hieronder en lees alles over deze waardevolle training! Overal waar 'hij' staat, kun je ook 'zij' of 'hen' lezen

In het zuiden van Nederland mogen de kinderen morgen weer naar school. Terug in het dagelijkse ritme. Misschien is je kind wat onrustiger dan normaal of is er om het minste of geringste al ruzie. Weet dat dat volkomen normaal is, want het is best moeilijk om vanuit een lange vakantie weer in de dagelijkse structuur te komen. Hieronder 5 tips om de overgang zo soepel mogelijk te laten verlopen: Het mag spannend zijn Voor veel kinderen en pubers is het spannend om weer naar school te gaan. Wanneer je merkt dat je kind bijv. sneller boos wordt, verdrietig is of zegt niet naar school te willen, neem je kind dan serieus. De kans bestaat dat er van alles in dat koppie rondgaat: "Zou mijn klas wel leuk zijn", "Wat als ik nergens bij hoor", "Als ik de sommen maar snap", "Zou de juf/ docent mij wel begrijpen". We zijn geneigd om ons kind direct gerust te stellen: "Oh schat, het wordt hartstikke leuk!" of "Het komt helemaal goed." Alleen dan ga je voorbij aan de gevoelens van je kind. Vertel eerst dat het inderdaad spannend kan zijn en dat dat helemaal oké is. Je kind voelt zich dan gehoord en leert dat spanning er gewoon mag zijn. Daarna kun je samen ontdekken wat je kind nodig heeft om met wat meer vertrouwen te starten. Ben zelf ontspannen De meeste kinderen komen vrij snel terug in het dagelijkse ritme. Geef het even de tijd, iedereen moet weer wennen. Wanneer jij ontspannen bent, is de kans groter dat je kinderen dat ook zijn. Wanneer jij het volste vertrouwen hebt dat je kinderen het fijn en goed gaan hebben in hun nieuwe klas, gaan zij met een positief gevoel naar school. Je kind resoneert op jouw gevoel en energie. Bestook je kind niet meteen met vragen Vaak willen we in zo'n eerste week alle ins en outs weten. "Hoe is je klas?" "Hoe is de juf/ hoe zijn de docenten?" "Wat was er leuk vandaag?" enz. Alleen hier zit je kind hélemaal niet op te wachten. Zeg liever: "Fijn dat je er weer bent!" En klets tijdens het eten of voor het naar bed gaan nog even over de dag. Een vast ritueel geeft rust Mogelijk was het hele ritme weg in de vakantie, bij ons in ieder geval wel. En dat vinden de meeste mensen ook zo fijn aan vakantie. Toch geeft het nu voor veel kinderen weer rust als er rituelen zijn, bijv. (voor)lezen maakt duidelijk dat je kind daarna moet gaan slapen. Of 's morgens eerst aankleden e.d. voordat je naar beneden gaat. Deze voorspelbaarheid maakt het makkelijker voor je kind. Leg de avond van tevoren spullen klaar Om tijd te besparen en voor je eigen rust leg je 's avonds de spullen klaar. In de ochtendspits kunnen dingen vergeten worden, bijv. de luizencape, gymspullen of bij je puber de rekenmachine of laptop. Geef je kind hierin mede verantwoordelijkheid, afhankelijk van de leeftijd en zelfstandigheid van je kind. Heeft je kind nog veel sturing nodig van jou als ouder, zorg dan dat je wat tijd incalculeert om aandacht aan je kind te kunnen geven. Dat voorkomt stress en strijd. Spreek ook met je partner af wie wat doet, verdeel de taken voor een hele periode. Ik wens je een fijne start van dit nieuwe schooljaar, maak er samen iets moois van! En mocht je merken dat de onrust bij je kind maar niet overgaat of de spanning alleen maar groter wordt , wacht dan niet te lang af. De kans dat het vanzelf over gaat wordt kleiner, want angst heeft de neiging heel snel groter te worden . En dat kan zich op verschillende manieren uiten in het gedrag van je kind, denk aan o.a. vermijden, ontkennen, agressie, zich terugtrekken of weinig zelfvertrouwen. Uit ervaring weet ik dat ouders met een kind dat angstig is, zich soms zo machteloos kunnen voelen. Ze proberen met alle liefde hun kind te helpen, maar toch lijkt het alleen maar te verergeren. Mocht je dat herkennen, wacht dan niet te lang, maar maak een afspraak met de juf/ meester. En wil je liever met een onafhankelijk persoon babbelen om te kijken hoe je kind meer zelfvertrouwen/ moed/ plezier kan hebben? Plan dan even een kennismakingsgesprek met me in en ontdek of en hoe ik jullie kan helpen. Voel je welkom! Natuurlijk ben je ook welkom voor allerlei andere vragen of twijfels.

“Ik kan niet meer rustig reageren op die ruzies om niks!” “Ik word woest als mijn kind me uitscheldt.” “Ik kan géén geduld meer opbrengen als m’n kind maar blijft zeuren!” “Zo’n grote mond! Dat is toch niet normaal!” Zelf rustig blijven is een uitdaging Heel veel ouders/ verzorgers lopen tegen brutaal of respectloos gedrag van hun kind aan en nemen zich elke dag voor om rustig te reageren. Maar voor ze het weten hebben ze tegen hun kinderen geschreeuwd of gesnauwd en balen ze van zichzelf. Het is menselijk dat je in de weerstand schiet als je kind zich uitdagend gedraagt. En zie maar eens rustig te blijven als er woorden als ‘rotmama’ of k*tmoeder naar je toe geslingerd worden. Machteloosheid Kinderen weten lang niet altijd wat ze precies voelen of ze hoe ze op een goede manier kunnen reageren. Scheldwoorden zijn er heel snel uitgefloept of een gewoonte geworden. Ook weten ze nog niet hoe ze een behoefte duidelijk kunnen maken of een conflict op kunnen lossen. Je kind kan zich dan machteloos voelen. En wist je dat een gevoel van machteloosheid je emoties verhoogt? Hoe reageer jij? Ben jij je bewust van jouw reactie als je kind een grote mond heeft of niet luistert? Word je boos, kun je rustig blijven of ligt het aan de situatie? Wanneer je boos wordt voel je je mogelijk: Persoonlijk aangevallen Respectloos behandeld Het slachtoffer, want jij krijgt de schuld van alle ellende Geïrriteerd Over je grens gegaan Grote kans dat je je kind straft, het op wilt lossen of het opneemt voor je andere kind en het boze kind alleen maar bozer wordt. Wanneer je rustig kunt blijven: Laat je de woorden eerst even gaan en probeer je je in te leven in je kind Zie je de machteloosheid van je kind Probeer je te ontdekken wat je kind zo boos/ onverschillig/ tegendraads/ …maakt Help je je kind door de situatie heen Grote kans dat je kind vrij snel weer rustig wordt en er een oplossing is. Rustig reageren, hoe doe je dat? Lees hieronder fijne tips zodat de boel niet escaleert. Leef je in Stel jezelf de vraag: Wil je op het gedrag reageren of op de intentie die je kind heeft met het gedrag? Je daarvan bewust zijn maakt al een wezenlijk verschil. Doe alsof je in de schoenen van je kind staat. Wat maakt hem zo boos, wat vindt hij zo lastig of wat wil hij duidelijk maken. Bedenk hoe jij als kind reageerde in zo’n situatie. Mogelijk voel je dan hoe rot hij zich voelt. En met het besef dat een kind dat het moeilijk heeft jouw steun heel hard kan gebruiken , kun je echt anders reageren. Sta sterk Pak een leidersrol. Sta boven de boosheid van je kind. Wanneer je de boosheid van je kind, ook jouw boosheid laat zijn, dan geef je je kind de controle over jouw gemoedstoestand. Dit maakt de situatie onveiliger voor je kind. Houd het uit en laat merken dat jij deze uitbarsting aankan. Help je kind door de situatie heen Door deze andere houding kun je makkelijker oordeelvrij kijken en luisteren naar je kind. Je kunt benoemen wat er aan de hand is. Jij bent een ouder die zijn kind door deze moeilijke situatie heen helpt. Ook als jíj volgens jouw kind de boosdoener bent. Door jouw acceptatie van zijn emotie, voelt hij zich begrepen. En pas dan komt er ruimte voor een gesprek. En reken maar dat je kind dan bereid is om met je samen te werken om tot een oplossing te komen. Gedrag begrenzen Pas als je kind weer rustig is ga je in gesprek over het schelden of ander ongewenst gedrag. Je geeft heel duidelijk je grens aan en legt uit wat maakt dat jij dit absoluut niet oké vindt. Geen enkel kind wil z’n ouders kwetsen, maar jij hoeft echt niet alles te laten gebeuren wat je kind zegt en doet. Bedenk wat jouw kind in deze situaties mag leren/ anders kan doen. Hier kun je samen mee oefenen, geef zowel je kind als jezelf de tijd. Triggers Je kunt ook tot de conclusie komen dat je kind eigenlijk niets heftigs doet, maar dat je zelf overprikkeld bent of getriggerd wordt. In dat geval kun je er even van weglopen en even een paar keer rustig ademhalen. Het is voor jezelf interessant om te onderzoeken waar jij zo op aanslaat. Je kunt rustiger reageren als je weet dat dit niks met je kind te maken heeft, maar met bijv. een oude pijn uit je eigen kindertijd. ……………………………………………………………………………….. Loop jij al een tijd op eieren om de boel niet te laten escaleren? Heb jij al van alles geprobeerd om dit patroon te doorbreken? Is er niks wat bij jouw kind lijkt te werken? En kun je niet wachten totdat jij weer de ouder bent die je wilt zijn en weer een hechtere band met je kind hebt? Dan is Coachtraject ‘Kom verder’ iets voor jou! Oplossingsgericht, laagdrempelig en snel op weg naar verandering! Klik op de link voor alle info.:

Ik hoor ouders vaak zeggen dat ze zo graag willen dat hun kind of puber wat meer zelfvertrouwen zou hebben. Ze noemen voorbeelden als: bang zijn om het fout te doen, onbekende dingen spannend vinden of bang zijn voor een klasgenoot. En pubers die zich druk maken over een spreekbeurt, de pauze of de mening van anderen. Hoe kun je als ouder helpen het zelfvertrouwen van je kind te vergroten? Natuurlijk hoeft je kind niet alles te kunnen en durven! Maar soms kan het net wat fijner voelen als je wat meer vertrouwen in jezelf hebt. En hoe je daarbij kunt helpen, lees in dit blog. Ontdek wanneer er al wél zelfvertrouwen aanwezig is Ieder kind heeft in meer of mindere mate al een portie zelfvertrouwen. Misschien durft jouw kind prima z’n mening te geven bij vrienden, durft ie bij z’n zusje wel z’n grenzen aan te geven of staat ie te shinen op het sportveld. Ontdek wanneer jouw kind al zelfvertrouwen heeft of ondersteun bij het zoeken naar de interesse(s) van je kind. Sta ervoor open, wat het ook is en laat ‘m ermee experimenteren. Als kinderen zichzelf goed leren kennen, leggen ze een stevige basis voor het zelfvertrouwen. Onderzoek in welke situaties je kind meer zelfvertrouwen mag hebben Wanneer is je kind precies onzeker? Bijv. bij een toets, bij onbekende situaties, in de pauzes, bij een bepaald kind, bij het bijbaantje of ... Zorg dat je kind het gevoel heeft dat het met alles bij jou terecht kan. Het is heel belangrijk dat hij de ruimte voelt om te mogen leren én fouten te maken. Bied een luisterend oor, zonder dat je oordeelt of gelijk met oplossingen aankomt. Geef liever feedback en stel open vragen, zodat je je kind zelf na laat denken over oplossingen. Dat geeft vertrouwen! Help je kind het daadwerkelijk te gaan doen, daarmee ontstaat zelfvertrouwen! Als je weet waar je kind onzeker over is en welke vaardigheden het nog mag leren, komt het belangrijkste: Oefenen, oefenen, oefenen én doorzetten. Als je kind ervaart dat het door zijn inspanningen is gelukt, geeft dat een enorme boost aan het vertrouwen in eigen kunnen! En soms moet je hem eerst een drempel over helpen. Het is dan heel fijn als jij helpt bij het zetten van die eerste stap. Gun je kind een tegenslag en vertrouw erop dat ie sterk genoeg is om het nog eens te proberen Als je iets gaat oefenen, kan het ook misgaan. De kans bestaat dat je kind daarna in de vermijding schiet, want dat is de grootste winst van angst. Maar ga hier niet in mee! Spreek je vertrouwen uit en luister naar de twijfels die er in je kind omgaan. Bedenk samen een nieuwe tussenstap. Iets hoeft niet meteen te lukken, het klinkt misschien gek, maar dúrf te twijfelen. Ik zeg ook vaak tegen pubers die iets heel spannend vinden: "Fake it, till you make it", dat helpt enorm! “Degene die valt en weer opstaat is zoveel sterker dan degene die nooit gevallen is” Tot slot, leer je kind positief te denken Aandacht geven aan fijne dingen, kijken naar wat er wel is en wat er eerder gelukt is, geeft een fijn gevoel. Er is dan ook minder ruimte in je hoofd voor negatieve gedachten. Stimuleer je kind iedere dag (voor de spiegel) tegen zichzelf te zeggen: “Ik ben goed genoeg” of “Ik ben mooi zoals ik ben!” Je kind kan zichzelf een beetje helpen, door z’n lichaam wat groter te maken. ..................................................................................................................................... Mocht je nu denken, ik heb mijn kind al zo vaak gestimuleerd en aangemoedigd, maar van mij neemt ie het niet aan, ik krijg ‘m echt niet zover. Of merk je dat het van kwaad tot erger gaat: buikpijn, hoofdpijn, zich terugtrekken of veel in de weerstand? Weet dat je het niet alleen hoeft te doen. Inmiddels heb ik al heel veel jonge kinderen en pubers geholpen naar meer zelfvertrouwen. In mijn coachtraject krijg jij als ouder handvatten om je kind te kunnen helpen, zodat je je niet langer machteloos voelt. En jouw kind krijgt handvatten om te oefenen met datgene wat hij nog mag leren. Al tijdens het traject zie je stap voor stap dat je kind moed leert hebben, dingen probeert en vaker trots is op zichzelf! Klinkt dat goed? Klik dan op de link voor alle info. over Coachtraject ‘Kom verder!’