De eerste schoolweken zitten erop. Je had gehoopt dat je kind een vliegende start zou maken dit schooljaar... Want hij zou er vanaf het begin tegenaan gaan. Maar helaas, een patroon doorbreken blijkt makkelijker gezegd, dan gedaan. Geen zin Jouw tiener heeft geen zin in huiswerk, vindt school saai of stelt leerwerk alsmaar uit. Het voelt soms zo frustrerend, want als hij net een stapje extra zou zetten, dan lukt het gewoon. Lees hieronder 6 tips om antwoord te krijgen op vragen als: “Hoe krijg ik mijn kind aan het leren?” Of “Hoe krijg ik m’n kind wat meer gemotiveerd voor school?” 1. Waar doe ik het voor? “Ik ga mijn onvoldoendes wegwerken!” “Ik wil over naar HAVO 3!” "Ik wil beter worden in rekenen." Als je een drive hebt om iets te bereiken, écht iets wilt en erin gelooft, dan lukt ’t vaak ook. Hoe dat kan? Nou eigenlijk heel simpel: Doordat je dan in actie komt! Dus vraag je kind waar hij het voor doet! Motivatie begint bij het nemen van een besluit. 2. In actie komen Sommige kinderen lijken lui, maar het kan ook zijn dat ze niet weten hóe te beginnen. Omdat ze het overzicht missen, meer uitleg nodig hebben of onzeker zijn. In dat geval kan het helpen om je kind te stimuleren om: Actiepunten in kleinere stukjes te verdelen. Extra uitleg te vragen Samen met iemand anders op te starten Te zorgen voor een vaste routine (voor huiswerk) 3. Kleine beloningen tussendoor Kinderen kunnen veel beter leren met positieve emoties, ze onthouden de lesstof dan veel beter. Alleen hoe krijg je een positief gevoel bij een vak wat je niet leuk vindt? Dat kan op verschillende manieren. Bijv. door er een competitief element aan te hangen. “Ik wil over 10 min., vijf begrippen uit m’n hoofd kennen.” Of jezelf kleine beloningen tussendoor te geven: “Als ik dat af heb, mag ik 3 min. op de trampoline/ op m’n tel. etc.” 4. Trainen Je aandacht bij saaie lesstof houden, kost moeite. Gelukkig is focussen heel goed te trainen. Het is net als bij hardlopen, niet meteen de marathon willen lopen, maar stap voor stap opbouwen. En daarbij accepteren dat het vervelend wordt en je een beroep moet doen op je doorzettingsvermogen. En als het dan lukt, geeft dat een enorme boost! 5. Zelf initiatief nemen Tieners geven vaak de docent de schuld dat zij een onvoldoende gehaald hebben. (Slechte uitleg, het was veel te veel etc.) Maar helaas helpt deze overtuiging niet om volgende keer een beter resultaat te halen. Wat helpt wel: Ga het gesprek met jouw kind aan: Wat heb je nodig om aan de slag te kunnen? Wat kun jij doen om het te snappen? Welke leermanier past bij jou? En wat is dan nu de eerste stap die je kunt zetten? 6. Eerder beginnen met leren Sommige kinderen zijn bang om te falen/ een laag cijfer te halen. Door deze angst gaan ze leerwerk uitstellen, waardoor de druk alleen maar toeneemt. Terwijl hoe éerder je begint, hoe meer je een paniekaanval of buikpijn de avond voor de toets kunt voorkomen. Dus ontdek of je kind momenteel stress ervaart bij een vak en stimuleer of help je kind om juist bij dit vak op tijd te beginnen met leren. En als deze inspanning dan beloond wordt, geeft dat motivatie voor een volgende keer. Uitdaging Terwijl je dit leest, denk je misschien, maar m’n tiener neemt momenteel weinig van me aan, we begrijpen elkaar niet en we belanden snel in een strijd. Ik begrijp heel goed dat dat soms frustrerend is, want jij bedoelt het gewoon goed of wilt juist helpen. In dat geval is de training ‘Ik leer leren’ echt iets voor je kind. Want het is je kind gegund dat hij ontdekt welke leermanier het beste past, zodat hij gemotiveerder raakt en meer verantwoordelijkheid neemt. En dat is voor jou ook fijn, want dan hoef je je kind minder aan te sporen en ervaar je meer rust in huis en wordt jullie band ook weer wat beter. Klinkt dat goed? Klik dan op de link hieronder en lees alles over deze waardevolle training! Overal waar 'hij' staat, kun je ook 'zij' of 'hen' lezen

In het zuiden van Nederland mogen de kinderen morgen weer naar school. Terug in het dagelijkse ritme. Misschien is je kind wat onrustiger dan normaal of is er om het minste of geringste al ruzie. Weet dat dat volkomen normaal is, want het is best moeilijk om vanuit een lange vakantie weer in de dagelijkse structuur te komen. Hieronder 5 tips om de overgang zo soepel mogelijk te laten verlopen: Het mag spannend zijn Voor veel kinderen en pubers is het spannend om weer naar school te gaan. Wanneer je merkt dat je kind bijv. sneller boos wordt, verdrietig is of zegt niet naar school te willen, neem je kind dan serieus. De kans bestaat dat er van alles in dat koppie rondgaat: "Zou mijn klas wel leuk zijn", "Wat als ik nergens bij hoor", "Als ik de sommen maar snap", "Zou de juf/ docent mij wel begrijpen". We zijn geneigd om ons kind direct gerust te stellen: "Oh schat, het wordt hartstikke leuk!" of "Het komt helemaal goed." Alleen dan ga je voorbij aan de gevoelens van je kind. Vertel eerst dat het inderdaad spannend kan zijn en dat dat helemaal oké is. Je kind voelt zich dan gehoord en leert dat spanning er gewoon mag zijn. Daarna kun je samen ontdekken wat je kind nodig heeft om met wat meer vertrouwen te starten. Ben zelf ontspannen De meeste kinderen komen vrij snel terug in het dagelijkse ritme. Geef het even de tijd, iedereen moet weer wennen. Wanneer jij ontspannen bent, is de kans groter dat je kinderen dat ook zijn. Wanneer jij het volste vertrouwen hebt dat je kinderen het fijn en goed gaan hebben in hun nieuwe klas, gaan zij met een positief gevoel naar school. Je kind resoneert op jouw gevoel en energie. Bestook je kind niet meteen met vragen Vaak willen we in zo'n eerste week alle ins en outs weten. "Hoe is je klas?" "Hoe is de juf/ hoe zijn de docenten?" "Wat was er leuk vandaag?" enz. Alleen hier zit je kind hélemaal niet op te wachten. Zeg liever: "Fijn dat je er weer bent!" En klets tijdens het eten of voor het naar bed gaan nog even over de dag. Een vast ritueel geeft rust Mogelijk was het hele ritme weg in de vakantie, bij ons in ieder geval wel. En dat vinden de meeste mensen ook zo fijn aan vakantie. Toch geeft het nu voor veel kinderen weer rust als er rituelen zijn, bijv. (voor)lezen maakt duidelijk dat je kind daarna moet gaan slapen. Of 's morgens eerst aankleden e.d. voordat je naar beneden gaat. Deze voorspelbaarheid maakt het makkelijker voor je kind. Leg de avond van tevoren spullen klaar Om tijd te besparen en voor je eigen rust leg je 's avonds de spullen klaar. In de ochtendspits kunnen dingen vergeten worden, bijv. de luizencape, gymspullen of bij je puber de rekenmachine of laptop. Geef je kind hierin mede verantwoordelijkheid, afhankelijk van de leeftijd en zelfstandigheid van je kind. Heeft je kind nog veel sturing nodig van jou als ouder, zorg dan dat je wat tijd incalculeert om aandacht aan je kind te kunnen geven. Dat voorkomt stress en strijd. Spreek ook met je partner af wie wat doet, verdeel de taken voor een hele periode. Ik wens je een fijne start van dit nieuwe schooljaar, maak er samen iets moois van! En mocht je merken dat de onrust bij je kind maar niet overgaat of de spanning alleen maar groter wordt , wacht dan niet te lang af. De kans dat het vanzelf over gaat wordt kleiner, want angst heeft de neiging heel snel groter te worden . En dat kan zich op verschillende manieren uiten in het gedrag van je kind, denk aan o.a. vermijden, ontkennen, agressie, zich terugtrekken of weinig zelfvertrouwen. Uit ervaring weet ik dat ouders met een kind dat angstig is, zich soms zo machteloos kunnen voelen. Ze proberen met alle liefde hun kind te helpen, maar toch lijkt het alleen maar te verergeren. Mocht je dat herkennen, wacht dan niet te lang, maar maak een afspraak met de juf/ meester. En wil je liever met een onafhankelijk persoon babbelen om te kijken hoe je kind meer zelfvertrouwen/ moed/ plezier kan hebben? Plan dan even een kennismakingsgesprek met me in en ontdek of en hoe ik jullie kan helpen. Voel je welkom! Natuurlijk ben je ook welkom voor allerlei andere vragen of twijfels.

“Ik kan niet meer rustig reageren op die ruzies om niks!” “Ik word woest als mijn kind me uitscheldt.” “Ik kan géén geduld meer opbrengen als m’n kind maar blijft zeuren!” “Zo’n grote mond! Dat is toch niet normaal!” Zelf rustig blijven is een uitdaging Heel veel ouders/ verzorgers lopen tegen brutaal of respectloos gedrag van hun kind aan en nemen zich elke dag voor om rustig te reageren. Maar voor ze het weten hebben ze tegen hun kinderen geschreeuwd of gesnauwd en balen ze van zichzelf. Het is menselijk dat je in de weerstand schiet als je kind zich uitdagend gedraagt. En zie maar eens rustig te blijven als er woorden als ‘rotmama’ of k*tmoeder naar je toe geslingerd worden. Machteloosheid Kinderen weten lang niet altijd wat ze precies voelen of ze hoe ze op een goede manier kunnen reageren. Scheldwoorden zijn er heel snel uitgefloept of een gewoonte geworden. Ook weten ze nog niet hoe ze een behoefte duidelijk kunnen maken of een conflict op kunnen lossen. Je kind kan zich dan machteloos voelen. En wist je dat een gevoel van machteloosheid je emoties verhoogt? Hoe reageer jij? Ben jij je bewust van jouw reactie als je kind een grote mond heeft of niet luistert? Word je boos, kun je rustig blijven of ligt het aan de situatie? Wanneer je boos wordt voel je je mogelijk: Persoonlijk aangevallen Respectloos behandeld Het slachtoffer, want jij krijgt de schuld van alle ellende Geïrriteerd Over je grens gegaan Grote kans dat je je kind straft, het op wilt lossen of het opneemt voor je andere kind en het boze kind alleen maar bozer wordt. Wanneer je rustig kunt blijven: Laat je de woorden eerst even gaan en probeer je je in te leven in je kind Zie je de machteloosheid van je kind Probeer je te ontdekken wat je kind zo boos/ onverschillig/ tegendraads/ …maakt Help je je kind door de situatie heen Grote kans dat je kind vrij snel weer rustig wordt en er een oplossing is. Rustig reageren, hoe doe je dat? Lees hieronder fijne tips zodat de boel niet escaleert. Leef je in Stel jezelf de vraag: Wil je op het gedrag reageren of op de intentie die je kind heeft met het gedrag? Je daarvan bewust zijn maakt al een wezenlijk verschil. Doe alsof je in de schoenen van je kind staat. Wat maakt hem zo boos, wat vindt hij zo lastig of wat wil hij duidelijk maken. Bedenk hoe jij als kind reageerde in zo’n situatie. Mogelijk voel je dan hoe rot hij zich voelt. En met het besef dat een kind dat het moeilijk heeft jouw steun heel hard kan gebruiken , kun je echt anders reageren. Sta sterk Pak een leidersrol. Sta boven de boosheid van je kind. Wanneer je de boosheid van je kind, ook jouw boosheid laat zijn, dan geef je je kind de controle over jouw gemoedstoestand. Dit maakt de situatie onveiliger voor je kind. Houd het uit en laat merken dat jij deze uitbarsting aankan. Help je kind door de situatie heen Door deze andere houding kun je makkelijker oordeelvrij kijken en luisteren naar je kind. Je kunt benoemen wat er aan de hand is. Jij bent een ouder die zijn kind door deze moeilijke situatie heen helpt. Ook als jíj volgens jouw kind de boosdoener bent. Door jouw acceptatie van zijn emotie, voelt hij zich begrepen. En pas dan komt er ruimte voor een gesprek. En reken maar dat je kind dan bereid is om met je samen te werken om tot een oplossing te komen. Gedrag begrenzen Pas als je kind weer rustig is ga je in gesprek over het schelden of ander ongewenst gedrag. Je geeft heel duidelijk je grens aan en legt uit wat maakt dat jij dit absoluut niet oké vindt. Geen enkel kind wil z’n ouders kwetsen, maar jij hoeft echt niet alles te laten gebeuren wat je kind zegt en doet. Bedenk wat jouw kind in deze situaties mag leren/ anders kan doen. Hier kun je samen mee oefenen, geef zowel je kind als jezelf de tijd. Triggers Je kunt ook tot de conclusie komen dat je kind eigenlijk niets heftigs doet, maar dat je zelf overprikkeld bent of getriggerd wordt. In dat geval kun je er even van weglopen en even een paar keer rustig ademhalen. Het is voor jezelf interessant om te onderzoeken waar jij zo op aanslaat. Je kunt rustiger reageren als je weet dat dit niks met je kind te maken heeft, maar met bijv. een oude pijn uit je eigen kindertijd. ……………………………………………………………………………….. Loop jij al een tijd op eieren om de boel niet te laten escaleren? Heb jij al van alles geprobeerd om dit patroon te doorbreken? Is er niks wat bij jouw kind lijkt te werken? En kun je niet wachten totdat jij weer de ouder bent die je wilt zijn en weer een hechtere band met je kind hebt? Dan is Coachtraject ‘Kom verder’ iets voor jou! Oplossingsgericht, laagdrempelig en snel op weg naar verandering! Klik op de link voor alle info.:

In veel gezinnen zorgt schermtijd of schermgebruik voor discussies of irritaties. Na 10 x vragen nog niet stoppen en alsmaar die strijd met elkaar. Ik krijg er regelmatig vragen over. Maar er zitten ook veel voordelen aan een scherm (educatief, samenwerking, inspiratie enz.) En daar de goede balans tussen vinden, valt niet altijd mee. Maak jij je weleens zorgen om het schermgebruik van jouw kind? Door de nieuwsberichten van deze maand over dat steeds meer kinderen bijziend worden door toegenomen schermtijd? Komt je kind steeds moeilijker tot vrij spel? Kan jouw puber zich steeds moeilijker concentreren op z’n huiswerk? Of ben je bang dat hij/ zij negatief beïnvloed of onzeker wordt door social media? Kortom wil jij een betere balans wat betreft de volgende ‘ S ’en’: S cherm, S port, S pel, S ociale contacten en S laap. Hieronder deel ik 8 fijne tips, inzichten en overwegingen: 1. Wissel bewegen en zitten af Veel kinderen die teveel schermtijd hebben, moeten naar de fysio vanwege nek- of rugpijn. In welke houding kijkt jouw kind naar een scherm en kan daarin gevarieerd worden? Beweegt je kind voldoende en gaat hij ook elke dag even naar buiten? 2. Kijk af en toe met je kind mee en stel vragen Wat vindt je kind zo leuk of wat levert het beeldschermgebruik op? Plezier, contacten, spel, creativiteit, info., leren, prestaties of lol. Zo ontdek je de interesses, kwaliteiten of humor van je kind. Je zult merken dat je kind het ook heel leuk vindt om over iets te vertellen waar hij van houdt of waar hij heel goed in is! Als je merkt dat je kind alleen op een scherm zit uit verveling of niks anders meer leuk vindt, laat je kind dan ook andere dingen ontdekken. In mijn tijd als leerkracht, vroeg ik welke kinderen het thuis weleens hadden over social media, gamen of bepaalde apps. Nou dat was dus bijna niemand, met als argument: “Omdat mijn ouders er ook niet naar vragen.” Dit is dus goed om te beseffen. Stel van jongs af aan vragen, zodat je de verbondenheid met je kind houdt. Als je hier pas in de puberteit mee begint, dan zijn ze het niet gewend en dan kan het ervaren worden als een irritante bemoeienis. 3. Begeleid je kind Laat je kind niet meteen ‘los’ in de online wereld . Je gooit je kind ook niet zonder zwemles en zwemvest in het diepe. Ze hebben jouw begeleiding nog hard nodig. Vraag je af waar je kind zich online bevindt. Ga stapje voor stapje naar meer vrijheid. Onze zoon is 11 en zit in groep 7, hij heeft een eigen telefoon en wij hebben de app 'familylink' als tussenstap. We geven uitleg over wat wel en niet mag (Bijv. nooit zonder toestemming een foto/ filmpje van iemand plaatsen of doorsturen, dit is strafbaar) Ook denken we mee hoe hij in bepaalde situaties kan reageren (bijv. bij ruzie in een groepsapp, cyberpesten, rare chats, sexting e.d.) Besef dat je kind beïnvloed kan worden door groepsdruk of door het algoritme, ook daarom is het belangrijk om het gesprek te blijven voeren. Laat je kind vooral ook zelf mee nadenken . 4. Zorg dat je kennis over een game of app hebt Verdiep je in een game: zoek er info. over op. En heel belangrijk, laat al je vooroordelen even los. Heb een open en nieuwsgierige houding naar datgene wat jouw kind zo leuk vindt. Begeleid je kind, want hij kan veel druk voelen vanuit een game. Er wordt door de makers nl. van alles aan gedaan om zo vaak mogelijk te laten spelen. Bijv. “Als je de komende 30 dagen speelt dan krijg je…”, “Als je in het weekend op komt dagen verdien je… “etc. Hoe gaat jouw kind om met die druk? Wat vindt hij zelf belangrijk? 5. Maak afspraken of stel regels op Overleg met je partner wat jullie aanpak is en wat jullie acceptabele schermtijden vinden. Mag de telefoon ’s avond in de slaapkamer? Tot hoe laat gamen? Wel of geen scherm voor schooltijd? Wel of geen vaste stoptijd ’s avonds? Wat is het verschil tussen doordeweeks en weekend/vakanties? Als je een plan hebt, bedenk dan ook hoe je dit schermbeleid gaat handhaven. Zorg dat je er volledig achter staat, want kinderen zoeken steeds de grens op. Als ze ruimte bij je voelen, zullen ze die zeker pakken. Vaste routines werken voor iedereen het beste, kinderen vinden de voorspelbaarheid fijn en je zult merken dat je haast geen discussies meer hebt. 6. Laat je kind niet vlak voor het slapen op een scherm gaan Er zijn veel onderzoeken die uitwijzen dat schermgebruik voor het slapen, voor zowel jonge als oudere kinderen niet goed is. Je hersenen krijgen veel prikkels binnen die allemaal verwerkt moeten worden. Bij jonge kinderen kan het nachtmerries of nachtangsten in de hand werken. Het blauwe licht zorgt ervoor dat de aanmaak van melatonine verstoord raakt, hierdoor kan je kind bijv. héél vroeg wakker worden. Ook kan het zorgen voor verminderde concentratie overdag door slaaptekort. 7. Help bij de overgang van schermtijd naar een andere activiteit Besef dat het voor je kind heel lastig is om ineens te moeten stoppen. Kondig het bijv. al een kwartier van te voren aan en nog een keer kort van te voren. Vermijd beschuldiging of irritatie, het werkt averechts. Reken op de weerstand die er gaat komen. Verplaats je in je kind en toon begrip, dan kun je daarna héél duidelijk de boodschap herhalen en indien nodig het gedrag begrenzen. Blijf zelf heel rustig terwijl je dat doet. 8. Geef het goede voorbeeld Als jullie als regel hebben geen telefoons aan tafel of niet op je tel. kijken als je met elkaar in gesprek bent, doe dat dan zelf ook niet. Ga regelmatig ook zelf naar buiten als je dat ook van je kinderen verlangt. Geef eerlijk toe dat jij het ook weleens moeilijk vindt om je tel. weg te leggen. ..................................................................................... Mocht je bij jezelf merken dat je je kinderen meer schermtijd geeft dan je eigenlijk wilt, omdat­ je: Een conflict wilt vermijden Geen zin hebt om de volle laag te krijgen Aardig gevonden wilt worden Denkt dat ze toch niet gaan luisteren Je het gevoel hebt op eieren te lopen en al je woorden op de weegschaal moet leggen Het zo heerlijk rustig vindt even Dit patroon is zeker te doorbreken! Ik help je heel graag om weer de leiding te nemen, respect en gehoorzaamheid af te dwingen en heel relaxed te kunnen zeggen dat je kind moet stoppen, gewoon omdat het tijd is. Klinkt dat goed? Klik dan op de link hieronder voor een gratis adviesgesprek waarin ik laagdrempelig en vrijblijvend met je meedenk.

Ik hoor ouders vaak zeggen dat ze zo graag willen dat hun kind of puber wat meer zelfvertrouwen zou hebben. Ze noemen voorbeelden als: bang zijn om het fout te doen, onbekende dingen spannend vinden of bang zijn voor een klasgenoot. En pubers die zich druk maken over een spreekbeurt, de pauze of de mening van anderen. Hoe kun je als ouder helpen het zelfvertrouwen van je kind te vergroten? Natuurlijk hoeft je kind niet alles te kunnen en durven! Maar soms kan het net wat fijner voelen als je wat meer vertrouwen in jezelf hebt. En hoe je daarbij kunt helpen, lees in dit blog. Ontdek wanneer er al wél zelfvertrouwen aanwezig is Ieder kind heeft in meer of mindere mate al een portie zelfvertrouwen. Misschien durft jouw kind prima z’n mening te geven bij vrienden, durft ie bij z’n zusje wel z’n grenzen aan te geven of staat ie te shinen op het sportveld. Ontdek wanneer jouw kind al zelfvertrouwen heeft of ondersteun bij het zoeken naar de interesse(s) van je kind. Sta ervoor open, wat het ook is en laat ‘m ermee experimenteren. Als kinderen zichzelf goed leren kennen, leggen ze een stevige basis voor het zelfvertrouwen. Onderzoek in welke situaties je kind meer zelfvertrouwen mag hebben Wanneer is je kind precies onzeker? Bijv. bij een toets, bij onbekende situaties, in de pauzes, bij een bepaald kind, bij het bijbaantje of ... Zorg dat je kind het gevoel heeft dat het met alles bij jou terecht kan. Het is heel belangrijk dat hij de ruimte voelt om te mogen leren én fouten te maken. Bied een luisterend oor, zonder dat je oordeelt of gelijk met oplossingen aankomt. Geef liever feedback en stel open vragen, zodat je je kind zelf na laat denken over oplossingen. Dat geeft vertrouwen! Help je kind het daadwerkelijk te gaan doen, daarmee ontstaat zelfvertrouwen! Als je weet waar je kind onzeker over is en welke vaardigheden het nog mag leren, komt het belangrijkste: Oefenen, oefenen, oefenen én doorzetten. Als je kind ervaart dat het door zijn inspanningen is gelukt, geeft dat een enorme boost aan het vertrouwen in eigen kunnen! En soms moet je hem eerst een drempel over helpen. Het is dan heel fijn als jij helpt bij het zetten van die eerste stap. Gun je kind een tegenslag en vertrouw erop dat ie sterk genoeg is om het nog eens te proberen Als je iets gaat oefenen, kan het ook misgaan. De kans bestaat dat je kind daarna in de vermijding schiet, want dat is de grootste winst van angst. Maar ga hier niet in mee! Spreek je vertrouwen uit en luister naar de twijfels die er in je kind omgaan. Bedenk samen een nieuwe tussenstap. Iets hoeft niet meteen te lukken, het klinkt misschien gek, maar dúrf te twijfelen. Ik zeg ook vaak tegen pubers die iets heel spannend vinden: "Fake it, till you make it", dat helpt enorm! “Degene die valt en weer opstaat is zoveel sterker dan degene die nooit gevallen is” Tot slot, leer je kind positief te denken Aandacht geven aan fijne dingen, kijken naar wat er wel is en wat er eerder gelukt is, geeft een fijn gevoel. Er is dan ook minder ruimte in je hoofd voor negatieve gedachten. Stimuleer je kind iedere dag (voor de spiegel) tegen zichzelf te zeggen: “Ik ben goed genoeg” of “Ik ben mooi zoals ik ben!” Je kind kan zichzelf een beetje helpen, door z’n lichaam wat groter te maken. ..................................................................................................................................... Mocht je nu denken, ik heb mijn kind al zo vaak gestimuleerd en aangemoedigd, maar van mij neemt ie het niet aan, ik krijg ‘m echt niet zover. Of merk je dat het van kwaad tot erger gaat: buikpijn, hoofdpijn, zich terugtrekken of veel in de weerstand? Weet dat je het niet alleen hoeft te doen. Inmiddels heb ik al heel veel jonge kinderen en pubers geholpen naar meer zelfvertrouwen. In mijn coachtraject krijg jij als ouder handvatten om je kind te kunnen helpen, zodat je je niet langer machteloos voelt. En jouw kind krijgt handvatten om te oefenen met datgene wat hij nog mag leren. Al tijdens het traject zie je stap voor stap dat je kind moed leert hebben, dingen probeert en vaker trots is op zichzelf! Klinkt dat goed? Klik dan op de link voor alle info. over Coachtraject ‘Kom verder!’